میكروب این بیماری در حلق بیمار رشد می‌كند و با ایجاد غشای كاذب و ضایعات موضعی در حلق و با ترشح سم، كه به وسیله خون در تمام بدن منتشر می‌شود، سبب مسمومیت و خفگی می‌شود. این بیماری در گذشته، شیوع بیش‌تری داشته است.
خوشبختانه امروزه از شدت آن كاسته شده است. اما به دلیل كشندگی فوق‌العاده‌اش واكسیناسیون علیه آن انجام می‌شود.
واكسیناسیون زمانی به خوبی اثر می‌كند كه به موقع و به طور كامل انجام شود. بعضی از واكسن‌ها زمانی مؤثر واقع می‌شوند كه چند بار تلقیح شوند. بنابراین، باید جدول واكسیناسیون به طور كامل رعایت گردد.
یكی از مهم‌ترین دلایل مراجعه نكردن والدین برای واكسیناسیون فرزندان خود، آن است كه كودك، در روزی كه نوبت واكسیناسیون اوست، به تب، سرفه، سرماخوردگی یا اسهال مبتلا شده است.
در این بیماری خفیف و همچنین در مواقع سوء تغذیه، اقدام به واكسیناسیون هیچ خطری ندارد و باید واكسن سر وقت به كودك تلقیح شود. پدران و مادران باید بدانند كه بعضی از واكسن‌ها عوارض مختصری دارند.
مثلاً در محل تزریق واكسن (ب.ث.ژ) زخم كوچكی ایجاد می‌شود و كبره می‌بندد. این زخم نباید دستكاری شود زیرا پس از مدتی خود به خود خوب می‌شود. پس از تزریق واكسن ثلاث، كودك تب مختصری پیدا می‌كند و محل تزریق كمی متورم و دردناك می‌گردد.
باید تب كودك با دارویی كه پزشك می‌دهد پایین آورده شود و محل تزریق با حوله گرم كمپرس شود. یك هفته پس از تزریق واكسن سرخك، كودك دچار حالتی شبیه سرماخوردگی می‌شود و ممكن است بثورات خفیفی روی پوست او ظاهر گردد.
بروز هر یك از حالات فوق نشان‌دهنده واكنش طبیعی بدن نسبت به واكسن‌هاست و جای نگرانی نیست اما در صورتی كه پس از تزریق واكسن، تب شدید، بی‌قراری یا حالاتی شبیه تشنج پیدا شود (كه البته جز در مواقع نادر رخ نمی‌دهد) باید سریعاً به پزشك مراجعه كرد.
