پژوهشگران دانشگاه هاروارد در تحقیقات خود دریافته‌اند، ارتباط مستقیمی بین تولد فرزندان جدید با نرخ بالای مرگ و میر نوزادان بویژه در مناطق با شیوع بالای بیماری های عفونی و کمبود منابع وجود دارد. نتایج این مطالعه در مجله Evolution, Medicine and Public Health منتشر شده است.
نوزادان بویژه تا سن شش ماهگی در طول شب بیدار شده و برای شیر خوردن گریه می‌کنند، اما این حرکت در حقیقت یک غریزه برای حفظ بقا محسوب می‌شود. رفتار غریزی حفظ بقا در نوزادان طی هزاران سال شکل گرفته است.
در شش ماه نخست تولد، تغذیه نوزاد با شیر مادر یک روش طبیعی پیشگیری از بارداری محسوب می‌شود؛ بنابراین شیرخوار بصورت غریزی با گریه‌های شبانه، از تولد فرزند جدید جلوگیری می‌کند.
شیردهی به نوزاد در هنگام شب، توانایی ناباروری مادر را افزایش می‌دهد که به آن آمنوره (amenorrhoea) فیزیولوژیک در زمان شیردهی – توقفقاعدگی در خانمی در سن باروری – گفته می‌شود.
به گفته پروفسور «دیوید های» سرپرست تیم تحقیقاتی، نوزادان تا حدود شش ماهگی در هنگام شب بیدار شده و گریه می‌کنند و این زمانی است که مادر توانایی باروری خود را باز می‌یابد؛ این رفتار غریزی نوزاد، عملکرد تخمدان مادر را سرکوب کرده و باعث تأخیر در تولد فرزند بعدی می‌شود.
