در نوزادان نارس به چه نکاتی باید توجه کرد

در نوزادان نارس به چه نکاتی باید توجه کرد (What points should be paid attention to in premature babies?)

نوزاد نارس نوزادی است که قبل از هفته سی و هفتم بارداری متولد شده است.

متولدین بین 34 تا 37 هفتگی “نارس دیررس” نامیده می شوند.
متولدین زیر 32 هفته “بسیار نارس” هستند،
متولدین قبل از هفته 28 به عنوان “بسیار نارس” تعریف می شوند.
سالانه 130 میلیون نوزاد در جهان به دنیا می‌آیند، تقریباً 5 تا 18 درصد، یعنی به طور متوسط ​​13 میلیون نوزاد نارس به دنیا می‌آیند. در کشور ما سالانه نزدیک به 1.5 میلیون نوزاد به دنیا می‌آیند، یعنی سالانه حدود 150 هزار نوزاد نارس به ما می‌پیوندند. در سال‌های اخیر، تحولات این حوزه در دنیا و کشور ما و افزایش تعداد بخش‌های مراقبت‌های ویژه نوزادان در کشورمان، میزان بقای نوزادان نارس بسیار کوچک را افزایش داده است.

نوزادانی که زودتر از موعد به دنیا می آیند در مقایسه با نوزادانی که به موقع به دنیا می آیند، از بسیاری جهات در موقعیتی پرخطر زندگی را آغاز می کنند. هر چه سن بارداری و وزن نوزاد در هنگام تولد کمتر باشد، خطرات آن بیشتر است. خطرات ممکن است بلافاصله پس از تولد تشخیص داده نشوند و برخی مشکلات ممکن است بعداً رخ دهند، حتی اگر در بدو تولد وجود نداشته باشند.

تولد نارس به معنای آغاز یک فرآیند بسیار دشوار برای نوزاد و خانواده است. خانواده نوزادی که پس از مراحل مراقبت های ویژه نوزادان آماده ترخیص هستند، باید از کسب صلاحیت در تغذیه، مراقبت و پیگیری نوزاد قبل از ترخیص اطمینان حاصل شود.

چند نکته مهم در مراقبت از نوزاد نارس

محیط خانه: هنگامی که به خانه می روید، مهم است که اتاقی که نوزاد در آن قرار دارد به اندازه کافی تهویه شود، دمای خانه 23-24 درجه باشد، خانه شلوغ نباشد، بازدیدکنندگان محدودیت داشته باشند، سیگار کشیدن در خانه وجود نداشته باشد. قوانین بهداشت عمومی رعایت شود.
لباس پوشیدن: لباس های نخی باید پوشیده شود. لباس های نو باید قبل از پوشیدن شسته و اتو شوند.
تغذیه: پس از ترخیص، تغذیه هر 2 تا 3 ساعت یکبار انجام شود. فقط از طریق شیردهی یا با شیشه شیر تغذیه می شود. در ابتدا، زمان تغذیه ممکن است 20-30 دقیقه طول بکشد. زمان طولانی‌تر شیر دادن ممکن است کودک و شما را خسته کند، اما این زمان به مرور زمان با رشد و قوی‌تر شدن کودک کوتاه‌تر می‌شود. در طول تغذیه می توان استراحت های کوتاهی انجام داد. از پستانک می توان برای بهبود مکیدن و تقویت عضلات فک و گونه استفاده کرد.
تقویت شیر ​​مادر: برای تأمین پروتئین، کالری و مواد معدنی بهتر برای نوزاد نارس، شیر مادر در نوزادانی که زودتر از هفته سی و دوم بارداری یا با وزن کمتر از 1500 گرم به دنیا می‌آیند تا سن 40 سالگی باید تقویت شود. -52 هفته یا 2.5 کیلوگرم. در هنگام ترخیص در صورت کم بودن وزن از تغذیه مخصوص با شیر مادر استفاده می شود.
تهیه غذا: در صورت استفاده از شیر خشک، بهداشت دست هنگام تهیه غذا برای تهیه صحیح آن مهم است. باقیمانده غذا باید دور ریخته شود و منتظر ماند. غذای آماده را نباید در قمقمه گرم نگه داشت، باید با حمل آب داغ داخل قمقمه و اضافه کردن غذای پودر شده قبل از تغذیه تهیه شود. هنگام غذا دادن به نوزاد، سر او باید کمی عمودی باشد.
استفراغ: بسیاری از نوزادان پس از تغذیه یا شیردهی مقداری شیر را دفع می کنند. این استفراغ نمی کند، هر بار استفراغ نمی کند، اگر افزایش وزن خوب باشد، این استفراغ مهم نیست و ممکن است به دلیل رفلاکس باشد. برای این منظور تغذیه بدون عجله در محیطی آرام، استراحت های کوتاه در حین تغذیه، پرهیز از تعویض لباس و بازی های پرتحرک پس از تغذیه و بالا بردن سر تخت مفید است. سر نوزاد نباید تنها بالا باشد و در 1 تا 2 سالگی نباید از بالش استفاده کرد. رفلاکس فیزیولوژیکی در سال اول به طور خود به خود از بین می رود.
پیگیری: علی‌رغم تمام مداخلات و درمان‌هایی که برای نوزادان نارس انجام می‌شود، برخی از مشکلات سلامتی که قبل یا بلافاصله پس از تولد رخ می‌دهند ممکن است دائمی باشند. در دوره پس از ترخیص، ناتوانی در افزایش وزن کافی، مشکلات چشمی، مشکلات عصبی، مشکلات شنوایی و مشکلات رشد طولانی مدت ممکن است ایجاد شود. به همین دلیل همه نوزادان نارس باید توسط متخصص نوزادان یا متخصص اطفال با تجربه پیگیری شوند.
برای رشد فیزیکی، وزن ماهانه، قد و دور سر باید کنترل شود.
نیازهای عصبی و رشدی باید به دقت بررسی شوند و نوزادان پرخطر باید در برنامه‌های مداخله و حمایت اولیه قرار گیرند. نوزادان نارس ممکن است در حین پیگیری طولانی مدت مشکلاتی در زمینه حرکت، مشکلات یادگیری و درک، تاخیر ذهنی، مشکلات توجه، مشکلات رفتاری و مشکلات در زمینه های عاطفی و اجتماعی داشته باشند.
غربالگری و پیگیری های چشم و شنوایی باید به موقع انجام شود.
واکسیناسیون: در نوزادان نارس، همه واکسن ها باید بدون کاهش دوز بر اساس سن تقویمی تزریق شوند.
تغذیه کمکی: مطالعات کافی در مورد تغذیه کمکی در نوزادان نارس وجود ندارد. منابع مختلف نشان می دهد که می توان آن را بین سن تقویمی 6-8 ماهگی یا اصلاح سن 3-9 ماهگی شروع کرد. رشد عصبی حرکتی کودک، به جای ماه، برای شروع تغذیه تکمیلی مهم است. به عبارت دیگر، باید کنترل سر، نشستن با تکیه گاه وجود داشته باشد و رفلکس رانش زبان کاهش یابد.
با پیگیری منظم بارداری از دوران قبل از بارداری، مداخله صحیح برای نوزاد از بدو تولد، مراقبت و درمان دقیق و با کیفیت، رشد نوزادان نارس در دستان پزشکان و پرستاران متخصص آموزش دیده در این زمینه از نظر جسمی و روحی با همسالان خود تفاوت چندانی ندارند و می توانند به عنوان افراد سالم به زندگی خود ادامه دهند.