مراقبت از نوزاد نارس، ترخیص از بیمارستان

زودرس بودن کودک موقتی است. نوزادان نارس به ویژه آن هایی که خیلی زودرس هستند از مشکلات جسمانی طولانی مدتی رنج می برند، اما به محض اینکه به مرحله رشدی برسند که در رحم از آن برخوردار نشده اند، زودرسی نیز از بین می رود و کودک خود را به سایرین می رساند. یک سال پس از تولد نوزاد نارس، از بسیاری جهات تفاوتی میان نوزاد نارس و نوزادی که بدون مشکل به دنیا آمده وجود ندارد.

اگر فرزندتان مشکلات جسمانی شدیدی داشته باشد (از جمله اشکالاتی در مغز، ریه یا سیستم دفاعی بدن) احتمال می رود که مجبور باشد زمانی (چند هفته یا چند ماه) در بخش مراقبت های ویژه نوزادان بگذراند. حتی کودک زودرسی که مشکلات جسمانی شدید نیز ندارد باید زمانی را در بیمارستان سپری کند تا برای حضور در دنیای بیرون به اندازه کافی بزرگ شود. پس از اینکه فرزندتان به شرایط ثابت جسمانی رسید می توانید او را به منزل ببرید. احتمالا این موضوع زمانی حاصل شود که کودک هر سه هدف زیر را کسب کرده باشد:

در ابتدا ممکن است فرزندتان نیاز به شلنگ تغذیه داشته باشد، زیرا نمی تواند غذا را قورت بدهد. برای حفظ امنیت لازم است ابتدا مهارت شیر خوردن از سینه یا از شیشه شیر را خوب یاد بگیرد.

گرم نگه داشتن خود سخت تر از آن چیزی است که به نظر می رسد، زیرا بدن کودک باید دو کار را انجام دهد: گرما تولید کند (که وظیفه مغز است) و آن را در بدن نگه دارد (که وظیفه پوست است). کودک باید به این توانایی برسد که سردش نشود که این کار برای کودک نارس چالش بزرگی محسوب می شود. کودک هر چقدر کوچک تر باشد به نسبت سایزش سطح بیشتری دارد و گرما بسیار ساده تر از بدنش فرار می کند. اگر وزنش به 1800گرم رسیده باشد احتمالا دیگر پوستش به اندازه کافی رشد کرده و آنقدر ضخیم شده که گرما را در خود نگه دارد.

ریه های کودک شما تا سه ماهه آخر بارداری شروع به کار نمی کنند و مغز هم هنر نفس کشیدن را از حدود هفته 35 بارداری به بعد به صورت کامل یاد می گیرد. این تاخیر در رشد عاقلانه است، زیرا مادر همه نیازهای کودک را در رحم خود برآورده می کند و تنفس ضروری نیست. کودکانی که زودتر از هفته 35 به دنیا می آیند نیاز به کمی تحریک دارند تا تنفس شان به حالت طبیعی بازگردد، مثلا ماساژ پشت، ضربه آهسته به پا یا حتی کمی اکسیژن اضافی. کودک آنقدر در بیمارستان می ماند تا مغز و ریه هایش به دم و بازدم عادت کنند و زمانی که او را به خانه می برید ممکن است هنوز تحت درمان دارویی و نظارت تنفسی باشد.