هفته چهلم بارداری

قد و وزن نوزاد

در هفته چهلم بارداری قد کودک تقریباً 51-52 سانتی متر به اندازه یک کدو تنبل است. وزن آن تقریباً 3500 گرم است.(حاملگی)

در هفته چهل و یکم بارداری قد نوزاد تقریباً 52 سانتی متر و وزن آن تقریباً 3700 گرم است.

در پایان این هفته، دوره بارداری 9 ماه و 10 روز خواهد بود. احتمال زایمان در هفته 40 بارداری وجود دارد.(هفته به هفته بارداری) با این حال، ممکن است آن چیزی که انتظار داشتید نباشد و کودک شما تصمیم بگیرد که برای مدتی بیشتر در شکم شما بماند. اگر بارداری بیش از 40 هفته باشد جای نگرانی نیست. طبق ادبیات پزشکی، تا زمانی که همه چیز خوب باشد، می توان انتظار داشت که نوزاد تا هفته 42 (9 ماه و 24 دیروز) به دنیا بیاید. در چنین احتمالی، پزشک نظارت بیشتر بر کودک را توصیه می کند. برخی از پزشکان تا پایان هفته چهل و یکم صبر می کنند. در کشور ما دوره انتظار برای تولد به طور کلی در بیمارستان های دولتی تا 41 هفته و در بیمارستان های خصوصی تا 40 هفته است. این دوره انتظار بین پزشکان خصوصی متفاوت است. اکثر پزشکانی که 42 هفته صبر نمی کنند ترجیح می دهند به نام مسئولیت قانونی خود را به خطر نیندازند. پزشکانی که 42 هفته صبر می کنند چون به طبیعت مادر و نوزاد اعتماد دارند، در زایمان طبیعی باتجربه هستند و تا زمانی که همه چیز خوب باشد، تا هفته 42 مشکل پزشکی وجود ندارد.

تا این زمان باید اولویت خود را از قبل مشخص کرده باشید که می خواهید برای کدام هفته صبر کنید و پزشک خود را با توجه به این اولویت انتخاب کرده باشید. (برای اطلاعات دقیق در مورد ترجیحات تولد، می توانید مقالات هفته سی و سوم و هفته سی و چهارم ما را ببینید.)

هنگامی که کودک شما به دنیا می آید، پرستار مخاط و مایع آمنیوتیک را از دهان و بینی کودک خارج می کند. تولید سورفکتانت، که در 3 ماه آخر تولد آغاز می شود، عملکرد خود را در فاز بلافاصله پس از تولد انجام می دهد و به ریه ها اجازه می دهد تا باد کنند. این به کودک اجازه می دهد تا وقتی به دنیای بیرون می آید به راحتی نفس بکشد. از آنجایی که تولید سورفکتانت در نوزادان نارس کامل نشده است، سورفکتانت مصنوعی به این نوزادان داده می شود و در انکوباتور حمایت تنفسی ارائه می شود.

ارزیابی نوزاد پس از تولد

اگر تولد در هفته 40 بارداری اتفاق بیفتد، پزشک اطفال امتیاز آپگار را پس از تولد ارزیابی می کند. ارزیابی بررسی می کند:

– حرکات و تون عضلانی،

– نبض، یعنی ضربان قلب،

– رفلکس های صورت (پاسخ گریه و گریه کردن)،

– رنگ پوست،

– تعداد تنفس و تلاش

این ارزیابی ها نمره آپگار نوزاد را که اولین معیار سلامتی نوزاد است، تعیین می کند. در این ارزیابی که به نام دکتر آمریکایی ویرجینیا آپگار نامگذاری شده است، بسته به وضعیت سلامتی نوزاد، امتیازی بین 2 تا 10 داده می شود. نمره 7 یا بالاتر نشان می دهد که کودک خوب است.

چرا تماس پوست به پوست بعد از تولد مهم است؟

هنگامی که نوزادان به دنیا می آیند، آنقدر که انتظار می رود خون روی سطح پوست آنها وجود ندارد. برای تماس پوست برهنه با مادر پس از تولد، نوزاد را می توان به راحتی با حوله تمیز کرد و روی دامن مادر قرار داد و به آنها اجازه می دهد با برنامه تماس پوست با پوست یکدیگر را لمس کنند. قطع کردن بند ناف تا 1 دقیقه تاخیر هم به کودک اجازه می دهد تا با آرامش از نمادی که به او اعتماد دارد جدا شود و هم از کم خونی در نوزاد جلوگیری می کند. به محض تولد نوزاد، قرار دادن آن در آغوش مادر به آرام شدن نوزاد با ضربان قلب مادر کمک می کند. این روش در سال‌های اخیر با توجه به اینکه نوزاد فقط باید بعد از تولد، قبل از تمیز کردن (شستشو) یا واکسیناسیون در آغوش مادرش باشد، ترجیح داده شده است. شما می توانید از پزشک خود درخواست کنید که تماس پوست با پوست را که حتی در برخی بیمارستان های دولتی ترجیح داده می شود، در دوران بارداری خود اعمال کند.

پس از تولد، بسیار مهم است که نوزاد در حین و بعد از آزمایش آپگار از مادر خود دور نشود. تا زمانی که شرایط اضطراری وجود نداشته باشد، نوزاد نباید در 45 دقیقه اول – 1 ساعت – از مادرش جدا شود. بنابراین، کودک با صدایی که بیشتر می شناسد، صدای مادر و پدرش و احساس محاصره شدن آنها (اثر انکوباتور طبیعی) احساس امنیت می کند. رفع نیاز نوزادان برای احساس امنیت بلافاصله پس از تولد؛ گفته می شود که باعث می شود طبیعت بسیار آرام تری داشته باشند و در زندگی از جمله دوران نوزادی اعتماد به نفس بیشتری داشته باشند. اگر همه این برنامه ها را از قبل درخواست کنید، پس از تولد ناامید نخواهید شد.

40 هفته بارداری حرکات کودک

در هفته 40 بارداری، کودک شما در حالی که منتظر لحظه تولد است، به حرکت خود ادامه می دهد. شما هم اینها را حس می کنید. در صورت کاهش حرکات حتما به پزشک اطلاع دهید.

تصویر سونوگرافی

ممکن است پزشک شما در این هفته معاینه اولتراسوند انجام ندهد. ممکن است ارزیابی ضربان قلب نوزاد با دستگاه NST کافی باشد. در صورت نیاز به سونوگرافی، وضعیت مایع آمنیوتیک و وضعیت عمومی نوزاد بررسی می شود.

تغییرات در بدن مادر

اکنون برای تولد آماده هستید.

علائم زایمان در هفته 40 بارداری چیست؟ برای فهمیدن این موضوع، می توانید به بخش علائم تولد در مقاله 39 هفته ما مراجعه کنید

مراحل تولد(هفته 40 حاملگی)

تولد چگونه اتفاق می افتد؟ این یکی از سوالاتی است که مادران باردار را بیشتر به خود مشغول می کند. اینم مراحل تولد…

مرحله اول

مرحله نهفته: با انقباضات منظم زایمان شروع می شود (هر 15-20 دقیقه و 30-60 ثانیه طول می کشد) و مخاط در دهانه رحم (دهانه رحم) نرم، نازک شده و به آرامی باز می شود. این مرحله حداقل 8 ساعت طول می کشد.

فاز فعال: وقتی مخاط دهانه رحم به طور کامل برداشته شود، اتساع آن به 3 سانتی متر افزایش می یابد. انقباضات منظم تر و ریتمیک تر هستند (هر 10-15 دقیقه). زمان بین انقباضات ابتدا به 5 دقیقه و سپس به 2 دقیقه کاهش می یابد. در پایان این مرحله، هر انقباض 60-120 ثانیه طول می کشد. همانطور که کودک از طریق کانال زایمان پیش می رود، دهانه رحم سریع ترین دوره اتساع را بین 4 تا 9 سانتی متر تجربه می کند. مدت زمان فاز فعال بسته به تعداد تولدهای مادر باردار متفاوت است. اگر اولین بارداری شما باشد، هر 1 ساعت یک سانتی متر گشاد می شود.

اگر بعد از گشاد شدن دهانه رحم به میزان 4-5 سانتی متر، زایمان پیشرفت نکرد، متخصص زنان و زایمان ممکن است باز کردن غشای رحم را با کمک یک دستگاه بلند و نازک توصیه کند. این فرآیند انقباضات رحم را تسریع می کند و به نوزاد اجازه می دهد فشار بیشتری به دهانه رحم وارد کند. این یک روش بدون درد است. این روش در زایمان زودرس انجام نمی شود.

مرحله دوم

فاز انتقال: مرحله ای است که در آن دهانه رحم بیشتر منبسط می شود و به طور کامل تا 10 سانتی متر باز می شود. در پایان این مرحله، میل به زور زدن به وجود می آید. از نظر درد مرحله سختی است، زیرا انقباضات هر 60 تا 90 ثانیه یکبار اتفاق می‌افتد و به طور متوسط ​​30 تا 60 ثانیه طول می‌کشد. این مرحله بسته به تعداد زایمان های مادر باردار انتظار می رود 20 تا 50 دقیقه طول بکشد. وضعیتی نیست که بخواهیم بیش از 1 ساعت طول بکشد.

میل به زور زدن: در این مرحله، زمانی که میل به فشار وارد می شود، دهانه رحم باید به اندازه کافی گشاد شود. اگر به اندازه کافی گشاد نشود، حامی زایمان مادر باردار را وادار می کند تا برای باز کردن دهانه رحم نفس کوتاه بکشد. تمرکز روی این الگوی تنفسی از زور زدن شما جلوگیری می کند. اگر فشار دادن قبل از گشاد شدن دهانه رحم اتفاق بیفتد، ممکن است سر نوزاد با سر کمی کشیده به دنیا بیاید (این حالت بعد از مدتی اصلاح می شود) و ممکن است پارگی واژن در مادر ایجاد شود. در زایمان طبیعی، هدف باید این باشد که دهانه رحم به آرامی باز شود و نوزاد به آرامی بیرون بیاید. فقط زمانی باید فشار بیاورید که ماما به شما بگوید زور بزنید. در برخی از زایمان ها، نوزاد ممکن است به آرامی و بدون نیاز به زور زدن به دنیا بیاید. فکر نکنید که کودک شما در طول این فرآیند دچار تنگی نفس می شود، زیرا تماس او با هوا هنوز شروع نشده است. در نهایت، پس از لیز خوردن نوزاد از کانال زایمان، درد زایمان پایان می یابد.

مرحله سوم

در این مرحله نهایی، بند ناف قطع می شود. در همان زمان، تولد جفت و غشاء رخ می دهد. باید اطمینان حاصل شود که جفت به سرعت و به درستی خارج می شود. هنگامی که جفت از دیواره رحم جدا می شود، خونریزی رخ می دهد. بعد از 5 دقیقه این خونریزی متوقف می شود و دیواره های عضلانی رحم شروع به سفت شدن می کند.

مواردی که باید به آن توجه کرد

در مورد اینکه چه نوع زایمانی را در خواب می بینید، دوباره با پزشک خود صحبت کنید. اگر نمی خواهید درد را تجربه کنید، می توانید زایمان اپیدورال داشته باشید. با این حال، فراموش نکنید که ممکن است دانستن مزایا و مضرات زایمان با بی حسی اپیدورال که در سال های اخیر برای مادران باردار بسیار تشویق شده است، بسیار مهم باشد و بر اساس آن تصمیم خود را بگیرید.

زایمان اپیدورال(هفته چهلم بارداری)

مزایای

– هنگام زایمان طولانی مدت استراحت می کند،

– ناراحتی هنگام تولد را کاهش می دهد و به برخی از زنان کمک می کند تا تجربه زایمان مثبتی داشته باشند.

معایب

– زایمان اپیدورال نوعی مداخله دارویی در طبیعت مادر و نوزاد است. به همین دلیل، هورمون اکسی توسین و هورمون اندورفین را که شروع کننده تولد هستند، مسدود می کند. این بر هوشیاری تأثیر منفی می گذارد، ممکن است باعث ضعیف شدن انقباضات و طولانی شدن زایمان شود.

– سردرد شدید ممکن است رخ دهد،

– فشار خون ممکن است به طور ناگهانی کاهش یابد. بنابراین، ممکن است لازم باشد که جریان خون کافی به نوزاد کنترل شود.

– درد در جایی که سوزن وارد می شود، کمردرد، لرزش، صدای زنگ در گوش، مشکل در ادرار کردن یا حالت تهوع ممکن است رخ دهد.

– از آنجایی که احساس فشار در زایمان های اپیدورال کاهش می یابد، ممکن است به مداخلاتی مانند فورسپس یا سزارین نیاز باشد.

– ممکن است باعث کند شدن یا توقف روند زایمان شود زیرا لازم است در یک موقعیت خاص در رختخواب بمانید (به دلیل محدودیت حرکات مادر باردار)

– ممکن است باعث افزایش تغییرات ضربان قلب جنین شود. در این مورد ممکن است به مداخلاتی نیاز باشد (وکیوم، فورسپس، اپیزیوتومی (برش واژن)، زایمان با سزارین).

– اگرچه تحقیقات قطعی نیست، اما نشان می‌دهد که ممکن است باعث مشکلات شیردهی در برخی از نوزادان شود، زیرا ممکن است بر ترشح هورمون پرولاکتین که در دوران شیردهی ضروری است تأثیر منفی بگذارد.

– احتمال کمی وجود دارد که مادر در ناحیه ای که کاتتر قرار می گیرد آسیب عصبی دائمی را تجربه کند.