8 راه برای تربیت کودکان تاب آور (8 ways to raise resilient children)
به منظور ایجاد تاب‌آوری در کودکان، نگرش‌هایی که والدین در دوران شیرخوارگی از خود نشان می‌دهند، نقش شکل‌دهی دارند. والدین باید مراقب باشند که روال های خاصی در زندگی نوزادانشان وجود داشته باشد، مرزها به وضوح بیان شده باشد و آنها در این زمینه سازگار باشند. به این ترتیب، نوزادان می توانند درک قابل اعتمادی از جهان ایجاد کنند. نگرش والدین و مقاومت در نوزادان ارتباط تنگاتنگی با رفع نیازهای اجتماعی و عاطفی نوزاد دارد. این مهم است که والدین نوزادانی را راهنمایی کنند که ادراکات آنها مانند قضاوت و تجرید هنوز رشد نکرده است. بنابراین، تربیت یک نوزاد تاب‌آور چه تأثیری بر دوران کودکی دارد؟
ویژگی های نوزاد مقاوم
ویژگی های کودکانی که در دوران شیرخوارگی به آنها مقاومت داده شده است را می توان به شرح زیر فهرست کرد:
- آنها به احتمال زیاد در زندگی آینده خود تصمیمات سالمی می گیرند.
- آنها از برآورده نشدن انتظارات والدین یا محیط اجتماعی هراسی ندارند.
- آنها سعی می کنند مشکلات خود را به طور مستقل حل کنند.
- آنها می توانند در زندگی اجتماعی موفق تر باشند زیرا احساس مرز دارند.
نکاتی برای تربیت کودکان تاب آور
مقاومت در کودکان در چارچوب روابط آنها با والدینشان رخ می دهد. کودکان برای کنار آمدن با شرایط سخت به ارتباط و راهنمایی والدین نیاز دارند. روش هایی وجود دارد که می توانید برای ارائه این راهنمایی به فرزند خود دنبال کنید:
1. به نیازهای عاطفی آنها پاسخ دهید
این نگرش باعث می شود که کودک شما احساس کند که مورد توجه و درک قرار گرفته است. کودک شما که احساس ارزشمندی می کند، در سال های بعد اعتماد به نفس خواهد داشت. این او را قادر می سازد در مواجهه با مشکلات نگرشی مطمئن داشته باشد.
2. با کودک خود پیوند عاطفی برقرار کنید
به دور از تکنولوژی، یک به یک با کودک خود وقت بگذارید. ارتباط با کیفیتی که با کودک خود برقرار می کنید به او کمک می کند تا توانایی خود را برای مقابله با مشکلات در روابط خود تقویت کند. هنگامی که کودک شما احساس می کند که بدون قید و شرط از او حمایت می شود، شجاعت انجام ابتکارات جدید در زندگی بعدی و توانایی حل مشکلاتی را که با آن روبرو می شود به دست می آورد.
3. به او بیاموزید که ریسک کند
اجتناب فرزند شما از ریسک کردن بر اساس این ایده است که او نمی تواند با مشکلات کنار بیاید. شما می توانید با تشویق فرزندتان به ریسک های ایمن از او حمایت کنید. این خطرات ممکن است این باشد که شما یک ژیمناستیک را شروع می کنید که نمی دانید این موفقیت آمیز خواهد بود یا وارد گروهی از گیمرها می شود که می تواند کمرویی شما را بشکند.
4. سریع پرسیدن سوالات
وقتی کودک شما با مشکلی به سراغ شما می آید، سعی نکنید این موقعیت را برای کودک خود حل کنید. سوالاتی بپرسید که به کودک شما کمک می کند راه حل این مشکل را پیدا کند. این نگرش والدین توانایی کودک شما را برای یافتن راه حل برای مشکلاتی که در آینده با آن روبرو می شود بهبود می بخشد.
5- وقت زیادی را در خارج از منزل با کودک خود بگذرانید
تاب آوری استرسی را که ممکن است کودک شما در مواجهه با موانعی که در حین رشد با آنها روبرو می شود تجربه کند، کاهش می دهد. درگیر کردن کودک در فعالیت های بدنی در فضای باز نیز به او کمک می کند تا در برابر استرس و خستگی انعطاف پذیری بیشتری نشان دهد. بسته به ماه کودکتان، می توانید او را به زمین بازی ببرید یا تشویقش کنید تا در بازی های تیمی در سال های بعد شرکت کند.
6. بهبود مهارت های حل مسئله
یکی از کلیدهای تربیت کودکان تاب آور، حمایت از شکل گیری اعتماد به نفس است. کودک شما ممکن است گاهی در مواجهه با مشکلات به کمک شما نیاز داشته باشد. در چنین مواقعی می توانید با کودک خود صحبت کنید و او را تشویق به تفکر کنید، نشان دهید که او خودکفا است و ایده هایی برای حل مشکل ایجاد کنید.
7. از خوش بینی حمایت کنید
خوش بینی و انعطاف پذیری احساساتی هستند که به طور موازی رشد می کنند. برخی از کودکان ممکن است خوشبین تر از دیگران باشند. اما خوش بینی را می توان با پرورش آن توسط والدین تقویت کرد. به موقعیت هایی که باعث بدبین شدن فرزندتان می شود توجه کنید. به او کمک کنید تا افکار خود را به سمت خوش‌بینی تغییر دهد. به عنوان مثال، با درست کردن اسباب بازی شکسته فرزندتان در کنار هم، آن را به سرگرمی تبدیل کنید و با بیان این وضعیت با کلمات خود به او کمک کنید دیدگاه خود را تغییر دهد.
8. الگو باشید
یکی از مؤثرترین راه‌ها برای تربیت فرزندان تاب‌آور الگوسازی رفتار مثبت والدین است. از تنفس عمیق، مدیتیشن و راه‌های دیگر برای آرام شدن در مواجهه با موقعیت‌های استرس‌زا استفاده کنید. مشکلاتی را که تجربه می کنید را از فرزندتان پنهان نکنید و اجازه دهید راه های آرامش شما را ببیند. به این ترتیب می توانید نگرش هایی را که می تواند در مواجهه با مشکلاتی که ممکن است در آینده با آن مواجه شود به فرزندتان نشان دهید.