بچه پسر – رابطه مادر

بچه پسر – رابطه مادر (Boy child – mother relationship)

نوزادان پسر که از بارداری و بدو تولد با مادر خود پیوند عاطفی را تجربه می کنند، پس از 3 سالگی بیشتر به مادر خود وابسته می شوند. اولین زن در زندگی پسر، مادر اوست.

به همین دلیل است که پیوند بین پسر و مادرش بسیار شدید است، نوزاد ممکن است تمایلی به ترک کنار مادر نداشته باشد، او را با تحسین تماشا می کند، می خواهد همه کارها را با هم انجام دهند و ممکن است به هر مانعی که بین او و مادرش قرار می گیرد واکنش نشان دهد. برخی از کودکان این موضوع را کاملا آشکار می کنند، در حالی که برخی دیگر ترجیح می دهند این احساس را کمی مخفیانه تر تجربه کنند.

پسر بچه نمی خواهد مادرش را با کسی در میان بگذارد

کودکی که می‌خواهد مادرش روی او تمرکز کند و تمام حواسش به او باشد، ممکن است دوست نداشته باشد مادرش را حتی با پدرش در میان بگذارد. این عشق شدید مادری در دوران کودکی پسر به مرور زمان به حالت عادی باز می گردد. وقتی دبستان را شروع می کند، این شدت عاطفه کم کم از بین می رود. به دلیل وابستگی پسر به مادرش ممکن است رفتارهایی مانند موارد زیر رخ دهد.
هر چیزی که او را از مادرش دور کند ممکن است برای کودک به عنوان چیزی منفی تلقی شود. مراقبان سالخورده ممکن است به یک مراقب یا خواهر یا برادر بزرگتر واکنش مشابهی نشان دهند.
از آنجایی که کودکان می‌توانند در محیط‌های خانوادگی که در آن عواطف به راحتی بیان می‌شوند، راحت‌تر خود را ابراز کنند، بیان احساسات تجربه شده در این دوران آسان‌تر است.
پس از این مرحله، پسر می تواند شروع به تماشای پدرش کند، از او تقلید کند و با او همذات پنداری کند. گاهی اوقات می توان این را به دور شدن پسر از مادرش تعبیر کرد. در واقع، وقتی رابطه پسر و مادر شدت سابق خود را از دست می دهد، نوزاد به همان اندازه به مادر و پدر وابسته می شود.